Het is zo lang geleden dat ik iets gepost heb. Het is gewoon een vicieuze cirkel geworden. Ik zocht het gewoon niet meer bij te houden omdat ik zo ver achter lig. Nu vond ik het tijd worden om dan maar in het kort te vertellen wat ik allemaal gedaan heb voor zover ik het me nu voor de geest kan halen.

Na Philadelphia ben ik voor nog 2 dagen terug gegaan naar New York, daar was namelijk zoveel te zien dat de 3 dagen de eerste keer niet genoeg waren. Deze 2 dagen heb ik een boottocht gedaan rond Manhatten na zonsondergang, erg vet om te zien kan ik je zeggen, helaas wat lastig foto’s maken in het donker, hopelijk zitten er wat goede tussen. Ook heb ik verschillende gebouwen bezichtigd zoals Grand Central Station en het gebouw van de Verenigde Naties. Dit laatste was vrijwel hermetisch afgesloten omdat er wat belangrijks te doen was. (President Obama was in NY en jullie hebben vast ook wel gelezen over die speech van de president van Iran)

Na New York was Washington DC aan de beurt. Ik kwam hier ‘s middags met de bus aan, en ik had een kaartje om naar boven te gaan in het Washington Monument (die grote witte obelisk) diezelfde dag om 16:30. Verder ben ik in DC naar de gebruikelijke bezichtingen geweest zoals 1600 Pennsylvania Avenue (mogen jullie raden wie daar woont), het Capitool, Lincoln Memorial, WW2 Memorial, Jefferson Memorial en het FDR memorial (Franklin D. Roosevelt, president voor en tijdens WW2).

Daarnaast ben ik naar het International Spy Museum geweest, wat heel erg cool was (ze hebben echte spy gadgets!). En het US Holocaust Memorial & Museum, wat zeer indrukwekkend was op een uiteraard droevige, serieuze manier.

Na DC ben ik met mijn huurauto verder gegaan. De bedoeling was om kampeerspullen te kopen en een aantal keer in verschillende nationale parken te kamperen. Ik heb uiteindelijk 3 dagen gekampeerd in Shenandoah NP, maar het was meteen 3 dagen klote weer en mijn tent van $30 bleek niet waterdicht. Hoewel het een mooi park is, heb ik na die 3 nachten maar besloten verder te rijden en de rest van de reis niet meer te kamperen. Ik heb wel nog de complete Skyline Drive afgereden en de Blue Ridge Parkway tot Roanoke.

Hierna heb ik 2 nachten doorgebracht in Nashville, waar ik naar het Country Music Hall of Fame & Museum ben geweest. Ik ben zeker geen fan van country maar ook Johnny Cash en Elvis Presley maken deel uit van deze hall of fame. Daarnaast was er ook een tour naar Studio B van het RCA label, waar Elvis het meerendeel van zijn muziek heeft opgenomen.
Een ander verplicht nummer van Nashville is een gedeelte van Broadway waar een hele hoop bars zijn met live muziek, uiteraard vooral country/rockabilly, maar toch erg mooi.

Na Nashville was New Orleans aan de beurt, waar ik 3 nachten ben geweest. Het hostel hier was een beetje een zooitje maar het was wel zeer gezellig. Hier heb ik dan ook vooral met wat Australiers en Nieuw Zeelanders gedronken en geouwehoerd. Over dag ben ik ook met hen naar het French Quarter geweest en hebben we een boottour gedaan door een moeras net buiten de stad. De laatste avond zijn we nog naar wat bars geweest aan Bourbon Street, wat totaal geen succes was. Het grootste gedeelte is striptenten en de gewone bars die er zijn hebben vooral heel erg slechte muziek (bneetje als 538 maar dan NOG slechter, dus dan weten jullie het wel).

Na New Orleans ben ik naar Memphis gegaan voor 2 nachten. Hier was het weer eens tijd om de was te doen, waardoor ik de ene dag dat ik hier was maar weinig tijd had om de toerist uit te hangen. Ik ben ‘s middags wel nog naar de Sun studio geweest. Dit was de eerste studio van Sun Records, waar Elvis ontdekt is en zijn eerste nummers heeft opgenomen. Maar ook Johnny Cash, Jerry Lee Lewis en Roy Orbison hebben hier muziek opgenomen.
Hierna ben ik wat gaan eten op Beale Street, de bekendste straat van Memphis, vergelijkbaar met Broadway van Nashville, alleen is de muziek hier Blues in plaats van Country. Hier heb ik een tijdje rond gelopen en zitten kijken naar de live muziek die er gewoon buiten de bewonderen was.

De dag erna zou ik naar St. Louis rijden, maar zoals jullie misschien wel kunnen raden mist er nog iets in mijn bezoek aan Memphis. Graceland kan natuurlijk niet ontbreken, ook al ben ik geen groot elvis fan. Er is genoeg te vertellen over Graceland, maar ik denk dat ik beter de foto’s het werk kan laten doen.

In St. Lous, waar ik wederom 2 nachten zou verblijven, heb ik eigenlijk alleen wat door de stad gelopen overdag. Daarbij mag een bezoekje aan de Gateway Arch niet ontbreken. Dit is een grote roestvrij stalen boog die symbool staat voor de uitbreiding van de VS naar het westen. St. Louis was de stad van waaruit vele expedities richting het westen zijn gegaan, vandaar dat dit monument in St. Louis te vinden is. In de boog zelf is het mogelijk om omhoog te gaan in kleine capsules waar je met 5 man in ‘gepropt’ wordt. Als je claustrofobisch bent raadt ik het zeer af dit te doen.
‘s Avonds stond een live concert van Chuck Berry op de planning, hier had ik toevallig nog kaartjes voor kunnen regelen, en het was ook puur toeval dat dit plaatsvondt op de precieze dag dat ik in St. Louis zou zijn.
Hierbij moet gezegd worden dat de beste man al in de 70 is en het lijkt allemaal niet meer van een leien dakje te gaan, maar toch was het een leuk concert en het is natuurlijk al geweldig om deze legende een keer live te hebben zien spelen in notabene zijn eigen thuisbasis St. Louis.

Tot zover mijn tijd van Washington DC tot Chicago. Op dit moment ben ik dus in Chicago, ik ga proberen het weer wat meer dagelijks of in ieder geval elke paar dagen bij te houden, maar garanties geef ik niet :)

Ik wilde eigenlijk ook mijn foto’s voortaan alleen op facebook uploaden, maar die zijn alleen te bekijken voor mensen die zelf een facebook account hebben, dus dat is een beetje lullig voor de mensen die geen facebook gebruiken. Dus ik moet even kijken wat ik doe met mijn foto’s.

Het heeft lang geduurd, maar ik zal weer eens wat laten weten. Ik had al bijna een post klaar over mijn tijd in Philadelphia op mijn telefoon, alleen door een fout van mezelf ben ik deze kwijt geraakt. Vandaar dus dat het zo lang heeft geduurd, want ik zocht het niet opnieuw te typen :)

Maandag 20 september was mijn vlucht vanuit Orlando naar Philadelphia. Ik ben rond een uur of 7 aangereden ‘s ochtends nadat ik twee bagels gesmeerd had als ontbijt. Eenmaal in de auto zag ik dat de auto aangaf nog 38 mijl te kunnen rijden tot de brandstof tank leeg zou zijn. Mijn navigatie gaf aan dat ik ongeveer 36 mijl te rijden had, dus dat ging krap worden. Maar eigenwijs als ik ben besloot ik niet te tanken bij het tankstation wat pal naast het motel lag.

Onderweg kreeg ik daar spijt van, aangezien het aantal mijl tot een lege tank een stuk sneller daalde dan het aantal mijl dat ik te gaan had. En tot overmaat van ramp was er ook geen tankstation te bekennen tot in de buurt van het vliegveld. Uiteindelijk heb ik iets van 10 mijl gereden terwijl de auto aangaf nog voor 0 mijl brandstof te hebben, maar ik heb het gehaald, en met een lege tank, dus ik heb het huurbedrijf geen brandstof cadeau gegeven :)

Na een aantal uurtjes wachten en een 2 uur durende vlucht kwam ik aan in Philadelphia. Hier heb ik mijn baggage opgehaald en ben ik met de trein richting het centrum van Philadelphia gegaan. Een trein met een ouderwetse conducteur die de kaartjes verkoopt en je vervolgens bijna een half a4tje geeft als kaartje terwijl hij er een stuk of 10 gaatjes in knhhipt.

Ik denk dat het rond een uur of twee was toen ik bij het hostel aan kwam. Toen heb ik ingecheckt, mijn spullen bij het bed neer gegooid, en ben ik met camera de stad in gelopen om alvast wat van Philly te bezichtingen.
Als eerste ben ik naar Independence Park gegaan, waar een aantal gebouwen staan die met de geschiedenis en de stichting van de VS te maken hebben. Hier heb ik Independence Hall gezien, de Liberty Bell en ook nog Washington Square. Hierna ben ik verder gelopen richting het westen om bij het stadhuis van Philadelphia uit te komen. Een vrij kolossaal klassiek uitziend gebouw. Vervolgens ben ik verder gelopen via JFK Plaza over de Benjamin Franklin Parkway via Logan Square richting het Philadelphia Museum of Art. Dit museum zal niet iedereen meteen bekend zijn, maar als Rocky zeg en ‘hoge trap’ moet er bij een hoop mensen toch wel een lampje gaan branden. Het waren dus de traptreden naar dit museum die Rocky beklom tijdens zijn jogroutine, waarna hij bovenaan de trap ging staan juigen. Blijkbraar heeft dit zo’n impact achter gelaten dat er zelfs een standbeeld van Rocky is geplaatst rechts van de trap naar het museum.
Ik ben het museum niet meer binnen geweest omdat het al redelijk laat was, maar ik heb in ieder geval wat mooie plaatjes kunnen maken van het uitzicht vanaf bovenaan de trap richting het centrum van Philly.

De volgende dag, de 21 zou mijn enige volledige dag in Philadelphia zijn. Op aanraden van Shawna, een van de mensen van het hostel, zou ik deze dag naar het Mutter Museum gaan, en het Eastern State Penitentiary.

Als eerste was het Mutter Museum aan de beurt, dit is een klein, vrij bizar, oud medisch museum. Ze hebben hier een flinke collectie menselijke schedels, botten, organen enz. Er mochten helaas geen foto’s gemaakt worden, maar stel je een aantal kamers voor die compleet gevuld zijn met oude vitrinekasten gevuld met menselijke schedels, andere menselijke botten, verschillende soorten organen (harten, nieren, enz.), maar ook foetussen in verschillende stadia van ontwikkeling. Daarnaast was er een kleine tentoonstelling met verschillende ‘gekrompen hoofden’. Ook al klinkt dit al vrij luguber, de meest lugubere tentoonstelling van dit museum is ‘the soap lady’. een vrouw die nadat ze gestorven is door verschillende factoren vermummificeerd is in een stofje dat lijkt op zeep. Het volgende artikel heeft een kleine foto van haar hoofd (klik).

‘s Middags was het tijd voor een bezoekje aan Eastern State Penitentiary. Een 180 jaar oude gevangenis die nu midden in Philadelphia staat en voor zijn tijd revolutionair was, zo had deze gevangenis bij zijn opening al lopend water, een spoeltoilet en centrale verwarming voor elke cel. Maar dat was niet het enige, de vorm van het gebouw was heel apart en zou in de loop der jaren over de gehele wereld gekopieerd worden. En niet alleen het gebouw was compleet nieuw, het originele idee achter deze gevangenis was namelijk om gevangenen te hervormen naar ‘gewone’ mensen door ze de gehele duur van hun gevangenisschap in isolement te zetten. Een heel interessant gebouw met een interessante geschiedenis.
De vorige eeuw voordat het gesloten werd (in 1970) hebben er ook een aantal bekende criminelen vastgezeten in deze gevangenis, Al ‘Scarface’ Capone is hier waarschijnlijk het beste voorbeeld van.

Al met al was deze dag in Philadelphia zeer geslaagd met twee zeer aparte maar zeer vette ‘attracties’.

De 22e zou ik ‘s middags om 14:30 met de bus terug richting New York gaan, dus ik had ‘s morgens nog wat tijd om wat door Philly te lopen. Zo ben ik nadat ik wat ontbijt gehaald had richting de oudste continu bewoonde straat van de VS gelopen, Elfreth’s Alley. Een klein steegje met oude huisjes welke nog steeds bewoond worden. Leuk om te zien maar ook weer niet overdreven interessant. Hierna ben ik via het Betsy Ross House (het huis van de vrouw die de eerste vlag van de Verenigde Staten gemaakt heeft), naar de U.S. Mint gelopen. Een van de grootste munterijen van de VS, waar dagelijks vele centen (pennies), stuivers (nickels), dubbeltjes (dimes) en kwartjes (quarters) gemaakt worden. Over amerikaans geld gesproken, wat zijn centen toch waardeloos om te hebben, je kunt er werkelijk niks mee, maar je krijgt ze wel overal als je met contant geld betaald. Daarnaast zijn stuivers dezelfde kleur als dubbeltjes EN zijn ze nog groter ook. Lekker verwarrend. Leuk weetje: dollar centen en stuivers kosten meer om te maken dan dat ze waard zijn. Hoezo waardeverspilling?

Hiermee sluit ik het hoofdstuk Philadelphia af. Ik had van te voren niet verwacht dat er zulke interessante bezichtingen waren in deze stad. Ik wist dat een stad is met een rijke historie in de geschiedenis van de VS, dat was ook de reden dat ik een stop was op mijn route, maar ik ben blij dat er ook hele leuke andere dingen te zien zijn.