Het heeft lang geduurd, maar ik zal weer eens wat laten weten. Ik had al bijna een post klaar over mijn tijd in Philadelphia op mijn telefoon, alleen door een fout van mezelf ben ik deze kwijt geraakt. Vandaar dus dat het zo lang heeft geduurd, want ik zocht het niet opnieuw te typen :)
Maandag 20 september was mijn vlucht vanuit Orlando naar Philadelphia. Ik ben rond een uur of 7 aangereden ‘s ochtends nadat ik twee bagels gesmeerd had als ontbijt. Eenmaal in de auto zag ik dat de auto aangaf nog 38 mijl te kunnen rijden tot de brandstof tank leeg zou zijn. Mijn navigatie gaf aan dat ik ongeveer 36 mijl te rijden had, dus dat ging krap worden. Maar eigenwijs als ik ben besloot ik niet te tanken bij het tankstation wat pal naast het motel lag.
Onderweg kreeg ik daar spijt van, aangezien het aantal mijl tot een lege tank een stuk sneller daalde dan het aantal mijl dat ik te gaan had. En tot overmaat van ramp was er ook geen tankstation te bekennen tot in de buurt van het vliegveld. Uiteindelijk heb ik iets van 10 mijl gereden terwijl de auto aangaf nog voor 0 mijl brandstof te hebben, maar ik heb het gehaald, en met een lege tank, dus ik heb het huurbedrijf geen brandstof cadeau gegeven :)
Na een aantal uurtjes wachten en een 2 uur durende vlucht kwam ik aan in Philadelphia. Hier heb ik mijn baggage opgehaald en ben ik met de trein richting het centrum van Philadelphia gegaan. Een trein met een ouderwetse conducteur die de kaartjes verkoopt en je vervolgens bijna een half a4tje geeft als kaartje terwijl hij er een stuk of 10 gaatjes in knhhipt.
Ik denk dat het rond een uur of twee was toen ik bij het hostel aan kwam. Toen heb ik ingecheckt, mijn spullen bij het bed neer gegooid, en ben ik met camera de stad in gelopen om alvast wat van Philly te bezichtingen.
Als eerste ben ik naar Independence Park gegaan, waar een aantal gebouwen staan die met de geschiedenis en de stichting van de VS te maken hebben. Hier heb ik Independence Hall gezien, de Liberty Bell en ook nog Washington Square. Hierna ben ik verder gelopen richting het westen om bij het stadhuis van Philadelphia uit te komen. Een vrij kolossaal klassiek uitziend gebouw. Vervolgens ben ik verder gelopen via JFK Plaza over de Benjamin Franklin Parkway via Logan Square richting het Philadelphia Museum of Art. Dit museum zal niet iedereen meteen bekend zijn, maar als Rocky zeg en ‘hoge trap’ moet er bij een hoop mensen toch wel een lampje gaan branden. Het waren dus de traptreden naar dit museum die Rocky beklom tijdens zijn jogroutine, waarna hij bovenaan de trap ging staan juigen. Blijkbraar heeft dit zo’n impact achter gelaten dat er zelfs een standbeeld van Rocky is geplaatst rechts van de trap naar het museum.
Ik ben het museum niet meer binnen geweest omdat het al redelijk laat was, maar ik heb in ieder geval wat mooie plaatjes kunnen maken van het uitzicht vanaf bovenaan de trap richting het centrum van Philly.
De volgende dag, de 21 zou mijn enige volledige dag in Philadelphia zijn. Op aanraden van Shawna, een van de mensen van het hostel, zou ik deze dag naar het Mutter Museum gaan, en het Eastern State Penitentiary.
Als eerste was het Mutter Museum aan de beurt, dit is een klein, vrij bizar, oud medisch museum. Ze hebben hier een flinke collectie menselijke schedels, botten, organen enz. Er mochten helaas geen foto’s gemaakt worden, maar stel je een aantal kamers voor die compleet gevuld zijn met oude vitrinekasten gevuld met menselijke schedels, andere menselijke botten, verschillende soorten organen (harten, nieren, enz.), maar ook foetussen in verschillende stadia van ontwikkeling. Daarnaast was er een kleine tentoonstelling met verschillende ‘gekrompen hoofden’. Ook al klinkt dit al vrij luguber, de meest lugubere tentoonstelling van dit museum is ‘the soap lady’. een vrouw die nadat ze gestorven is door verschillende factoren vermummificeerd is in een stofje dat lijkt op zeep. Het volgende artikel heeft een kleine foto van haar hoofd (klik).
‘s Middags was het tijd voor een bezoekje aan Eastern State Penitentiary. Een 180 jaar oude gevangenis die nu midden in Philadelphia staat en voor zijn tijd revolutionair was, zo had deze gevangenis bij zijn opening al lopend water, een spoeltoilet en centrale verwarming voor elke cel. Maar dat was niet het enige, de vorm van het gebouw was heel apart en zou in de loop der jaren over de gehele wereld gekopieerd worden. En niet alleen het gebouw was compleet nieuw, het originele idee achter deze gevangenis was namelijk om gevangenen te hervormen naar ‘gewone’ mensen door ze de gehele duur van hun gevangenisschap in isolement te zetten. Een heel interessant gebouw met een interessante geschiedenis.
De vorige eeuw voordat het gesloten werd (in 1970) hebben er ook een aantal bekende criminelen vastgezeten in deze gevangenis, Al ‘Scarface’ Capone is hier waarschijnlijk het beste voorbeeld van.
Al met al was deze dag in Philadelphia zeer geslaagd met twee zeer aparte maar zeer vette ‘attracties’.
De 22e zou ik ‘s middags om 14:30 met de bus terug richting New York gaan, dus ik had ‘s morgens nog wat tijd om wat door Philly te lopen. Zo ben ik nadat ik wat ontbijt gehaald had richting de oudste continu bewoonde straat van de VS gelopen, Elfreth’s Alley. Een klein steegje met oude huisjes welke nog steeds bewoond worden. Leuk om te zien maar ook weer niet overdreven interessant. Hierna ben ik via het Betsy Ross House (het huis van de vrouw die de eerste vlag van de Verenigde Staten gemaakt heeft), naar de U.S. Mint gelopen. Een van de grootste munterijen van de VS, waar dagelijks vele centen (pennies), stuivers (nickels), dubbeltjes (dimes) en kwartjes (quarters) gemaakt worden. Over amerikaans geld gesproken, wat zijn centen toch waardeloos om te hebben, je kunt er werkelijk niks mee, maar je krijgt ze wel overal als je met contant geld betaald. Daarnaast zijn stuivers dezelfde kleur als dubbeltjes EN zijn ze nog groter ook. Lekker verwarrend. Leuk weetje: dollar centen en stuivers kosten meer om te maken dan dat ze waard zijn. Hoezo waardeverspilling?
Hiermee sluit ik het hoofdstuk Philadelphia af. Ik had van te voren niet verwacht dat er zulke interessante bezichtingen waren in deze stad. Ik wist dat een stad is met een rijke historie in de geschiedenis van de VS, dat was ook de reden dat ik een stop was op mijn route, maar ik ben blij dat er ook hele leuke andere dingen te zien zijn.